سنجش کارایی تیم‌های لیگ برتر والیبال مردان ایران

هدف: پژوهش حاضر، جهت سنجش کارایی تیم‌های لیگ برتر والیبال مردان ایران می‌باشد. روش‌شناسی: جامعه پژوهش، تیم‌های شرکت‌کننده در لیگ برتر والیبال مردان (90-89) می‌باشد. به دلیل محدودیت جامعه آماری، حجم نمونه با حجم جامعه برابر که تعداد 16 تیم بود، گرفته شد. پژوهش از نوع توصیفی_تحلیلی است و به روش میدانی انجام شد. در این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب کندال و پیرسون و میانگین) و روش تحقیق در عملیات (AHP وDEA ) استفاده شد. در مرحله اولویت‌بندی معیارها از نرم‌افزار  EXPERT CHOICEو در مرحله طراحی مدل، از نرم‌افزار  EMS استفاده شد. یافته­ها: در مرحله اول تعداد 21 معیار (در حوزه مالی، ورزشی، نیروی انسانی و منابع و امکانات در دسترس) با اجماع نظر خبرگان و با تعیین ضریب کندال (761/0W=) تعیین گردید. در مرحله بعد تعداد 19 معیار تعیین و اولویت‌بندی گردید. یافته­های مرحله آخر نشان داد بین رتبه‌بندی تیم‌ها بر اساس امتیاز کارایی و موقعیت تیم‌ها در رتبه‌بندی لیگ برتر والیبال مردان ارتباط معناداری وجود ندارد. هم­چنین، بین امتیاز کارایی تیم‌های کارا و ناکارا اختلاف معناداری وجود دارد. نتیجه­گیری: نتایج پژوهش نشان داد علاوه بر رده‌بندی تیم­ها بر اساس امتیازات به‌دست‌آمده عوامل متعدد دیگری در تعیین میزان کارآمد یا ناکارا بودن تیم­ها مؤثر می­باشد.